>خداوند آدم را آفرید
اما خداوند باآدم خلقت را تمام نکرده بود
آدم رازهای نهان را نمی دانست
و خداوند را حس نمی کرد
آدم با عشق آشنا نبود
و نمیتوانست قربان صدقه خداوندبرود
آدم تفکروشناورشدن درزیبائیهارانمیدانست
آدم ازگل(حما مسنون)بود
آفرینش هنوز کامل نشده بود
واینگونه بود که خداوند حواراآفریدازجنس درخت
باروروزاینده
ازجنس دل به لطافت حریر
آدم با«تنهائی» آغازکرد
حوا با« عشق»
آدم تنها ومجرد بود چون کلمه
و حوا ترکیب زیبای کلمات:«شعر»
وقتی حوا سخن گفت
آدم نیایش را تجربه کرد
وقتی حوا جلوه گر زیبائیهای خداوندی شد آدم برخاک افتادن راآموخت
شاعران «حوا»های درون «آدم»ها هستند http://www.parsiblog.com/Images/Emotions/14.gif
